มุตฺตาหํ ภิกฺขเว สพฺพปาเสหิ เย ทิพฺพา เย จ มานุสฺสา,
ตุมฺเหปิ ภิกฺขเว
มุตฺตา สพฺพปาเสหิ, เย ทิพฺพา จ เย มานุสฺสา.
จรถ ภิกฺขเว จาริกํ พหุชนหิตาย
พหุชนสุขาย โลกานุกมฺปาย อตฺถาย หิตาย สุขาย เทวมนุสฺสานํ.
มา เอเกน เทฺว
อคมิตฺถ, เทเสถ ธมฺมํ อาทิกลฺยาณํ มชฺเฌกลฺยาณํ ปริโยสานกลฺยาณํ,
สาตฺถํ
สพฺยญฺชนํ เกวลปริปุณฺณํ ปริสุทฺธํ พฺรหฺมจริยํ ปกาเสถ,
สนฺติ สตฺตา
อปฺปรชกฺข ชาติกา อสฺสวนฺตา ธมฺมสฺส ปริหายนฺติ,
ภวิสฺสนฺติ ธมฺมสฺส
อญฺญาตาโร, อหมฺปิ ภิกฺขเว, เยน อุรุเวลา เสนานิคโม
เตนุปสงฺกมิสฺสามิ
ธมฺมเทสนายาติ.
“ภิกษุทั้งหลาย เราตถาคตพ้นแล้วจากบ่วงทั้งปวง
ทั้งที่เป็นของทิพย์และของมนุษย์
แม้เธอทั้งหลายก็พ้นแล้วจากบ่วงทั้งปวงทั้งที่เป็นของทิพย์และของมนุษย์เช่นกัน
เธอทั้งหลาย จงจาริกไป เพื่อประโยชน์และความสุขแก่คนหมู่มาก
เพื่ออนุเคราะห์โลก เพื่อประโยชน์เกื้อกูลและความสุขแก่ทวยเทพและมนุษย์
ขอจงอย่าได้ไปรวมทางเดียวกันสองรูป จงแสดงธรรมงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง
งามในที่สุด จงประกาศพรหมจรรย์พร้อมทั้งอรรถทั้งพยัญชนะ ครบ บริสุทธ์บริบูรณ์
สัตว์ทั้งหลายจำพวกที่มีธุลีคือกิเลสในจักษุน้อยมีอยู่
เพราะไม่ได้ฟังธรรมย่อมเสื่อม ผู้รู้ทั่วถึงธรรมจักมี ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
แม้เราก็จักไปยังตำบลอุรุเวลาเสนานิคม เพื่อแสดงธรรม”
ทรงประทานแก่พระอรหันตขีณาสพ
60 รูป ณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน เมืองพาราณสี
ในปีที่หนึ่งแห่งการตรัสรู้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ หรือประมาณ
2588
ปีที่ผ่านมา นับเป็นพระพุทธปสาสโนบายที่เป็นอมตะมาทุกยุคสมัย
จวบจนกระทั่งปัจจุบัน
|
